NAPOLI: KËMBËT NË QYTET – hyrje.
Në mars të vitit 1988 libri i Ernesto Santuccit "Napoli: këmbët mbi qytet" u shtyp nga Editrice La Parola, e cila tregon fakte dhe reflektime të periudhës në të cilën ai punoi në "lagjet spanjolle".
I destinuar si drejtor shpirtëror dhe profesor i fesë në Institutin Jezuit Pontano në Napoli dhe si ndihmës zbulues, ai u bë gjithnjë e më aktiv në "lagjet spanjolle", poshtë "Pontanos": burgu i të miturve "Filangeri", delikuentët e rinj, prostitucioni mashkull e femër, narkomanët.
Në vitin 1973 ai hapi një komunitet strehimi.
Në vitin 1982 "prifti i kukullave" u gjend i përfshirë në një çështje gjyqësore të ndërlikuar: pasi kishte shoqëruar një të ri që raportoi veten për një vrasje, për të cilën ishin dënuar dy anëtarë të Camorrës (i riu i droguar më pas u qëllua për vdekje me thikë brenda burgut të Poggioreale), ai dyshohej për bashkëpunim me Kamorrën dhe nga ana e tij u arrestua.
Pas një muaji prove, nga frika se do të vritej në qeli, i liruar me lirim të përkohshëm, i dënuar në shkallë të parë, ai pret një dënim që njeh pafajësinë e tij të plotë.
Ndërkohë, me ofertat e shumta që mori, ai bleu një fabrikë të braktisur në Somma Vesuviana dhe ngriti një komunitet për narkomanët ("Il Pioppo") me punishte për përpunimin e lëkurës dhe zeje të ndryshme, ku rikuperoi të rinj të shumtë që iu dërguan nga Shërbimet Publike.
Ky libër është rezultat i një ripunimi, zgjerimi dhe përtëritjeje të një libri të mëparshëm me titull "Margjinalizimi i të rinjve në Napoli".
Më poshtë publikojmë disa kapituj të librit që japin një ide të angazhimit të bërë në ato vite.
